Geneza i problematyka Kordiana Juliusza Słowackiego
Dramat
powstał w Genewie, w drugiej połowie 1833 roku. Podtytuł Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny,
a także wzmianki zawarte w listach poety, informują o zamyśle,
którego autor nie zrealizował. Druga część została wprawdzie napisana, ale Słowacki
sam ją zniszczył, a o trzeciej nie wiadomo, czy była w ogóle
zaczęta. Przyjęło się więc używać dla części pierwszej tytułu zamierzonego dla
całej trylogii.
Napisany
po wydaniu Dziadów cz. III
Adama Mickiewicza, w której jako Doktor, zaufany pomocnik Nowosilcowa, występuje
ojczym poety (August Bécu), Kordian
miał być wyzwaniem rzuconym Mickiewiczowi. Słowacki chciał udowodnić rywalowi,
że może z nim współzawodniczyć na polu poezji. Jednocześnie też pragnął
zaznaczyć odrębność swojego stanowiska w zasadniczych kwestiach
narodowych. Jego dzieło miało być głosem w wielkiej dyskusji, jaka
przetoczyła się na emigracji po klęsce powstania listopadowego. Dramat
ogłoszono drukiem Paryżu w roku 1834 bezimiennie.
Fabuła
Kordiana powstała w oparciu o relacje
i dokumenty przedstawiające autentyczne wydarzenia poprzedzające rok 1830,
a mianowicie przygotowania do zamachu na życie Mikołaja I, który
w maju 1829 r. przybył do Warszawy i koronował się na króla Polski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz