Pojawienie się kina w dwudziestoleciu
międzywojennym
Pierwsze dziesięciolecia XX wieku to okres
triumfu nowej dziedziny sztuki – filmu. Jego pojawienie się wywołało
prawdziwą rewolucję w rozumieniu i przedstawianiu przestrzeni oraz
czasu. Twórcami tego wynalazku byli francuscy bracia Auguste i Louis
Lumière.
Na początku kino uważane było za sztukę jarmarczną,
drugorzędną, czysto rozrywkową. Jednak szybki rozwój techniki spowodował, że X muza
otworzyła przed twórcami niespotykane wcześniej możliwości artystycznego
wyrazu. Rzeczywistość filmowa zaczęła funkcjonować w dwóch obszarach:
rozrywkowym i artystycznym.
Do lat trzydziestych mieliśmy do czynienia z filmem
niemym i słowami pisanymi na planszach, które przerywały kolejne
ujęcia. Ten rodzaj filmu wymuszał na aktorach określony styl gry aktorskiej:
przerysowane gesty, nadmierną dramatyzację, spotęgowaną ekspresję.
Niekwestionowanymi bożyszczami kina byli:
- Rudolph Valentino,
- Pola Negri (Apolonia Chałupiec),
- Charlie Chaplin.
Film dźwiękowy,
wzbogacony o słowo mówione i odgłosy naturalne, zmienił grę aktorską
– od tej pory teatralizacja i zbytnia ekspresja ustąpiły grze naturalnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz