36. Zróżnicowanie terytorialne polszczyzny

ZRÓŻNICOWANIE TERYTORIALNE POLSZCZYZNY

W poszczególnych rejonach kraju istnieją różnice w wymowie, akcentowaniu i słownictwie. Jest to związane także z wykształceniem i środowiskiem użytkowników języka.

Do terytorialnych odmian języka należą dialekty i gwary, które kształtowały się przez wieki.

Cechą charakterystyczną polszczyzny regionalnej są odrębności, między innymi w zakresie słownictwa. Tę samą rzecz określa się inaczej w każdym z dialektów – mamy wtedy do czynienia z regionalizmami (inaczej prowincjonalizmami).

Badaniem naukowym oraz opisem dialektów i gwar zajmuję się dialektologia.

Stylizacja języka ogólnego na gwarę wiejską nazywamy dialektyzacją.

Dialekty polskie:

- kaszubski,

- małopolski,

- mazowiecki,

- śląski,

- wielkopolski

Gwara – to język ludzi wsi, chociaż mówimy także o gwarach miejskich czy środowiskowych.

Bibliografia:

1. Bąk Piotr, Gramatyka języka polskiego, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977.

2. Czrniecka-Rodzik Zofia, Gramatyka języka polskiego w ćwiczeniach dla gimnazjalistów i licealistów, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2006.

3. Malczewski Jan, Słownik szkolny. Nauka o języku, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990.

4. Milewska Beata, Milewska Izabela, Język polski 1. Kształcenie językowe, Wydawnictwo Pedagogiczne OPERON, Rumia 2002.