Bohaterowie Potopu Henryka Sienkiewicza
1.
Aleksandra Billewiczówna – postać fikcyjna, podobnie jak jej powieściowi
krewni. Ród Billewiczów w rzeczywistości jednak istniał na Żmudzi i należał
do tamtejszych najzamożniejszych kalwinów.
2.
Wincenty Gosiewski – podskarbi i hetman polny litewski. Podczas
najazdu szwedzkiego występował u boku Jana Kazimierza. Odbył między innymi
kampanię do Prus; zginął z rąk zbuntowanych żołnierzy.
3.
Jan Kazimierz – syn Zygmunta III Wazy, brat Władysława IV,
kolejno pułkownik cesarski, jezuita, kardynał, w latach 1648-1668 król, po
abdykacji opat we Francji.
4.
Karol X Gustaw – od 1654 r. do 1660 r. król Szwecji.
5.
Andrzej Kmicic – postać fikcyjna, nazwisko i udział w walkach przeciw
Chowańskiemu łączą go z autentycznym chorążym orszańskim, Samuelem
Kmicicem.
6.
Iwan Chowański – dowódca rosyjski podczas wojen z Rzecząpospolitą w okresie
panowania Jana Kazimierza
7.
Klemens Kordecki – znany pod zakonnym imieniem Augustyna, paulin, przeor
Jasnej Góry z czasów jej oblężenia przez Szwedów.
8.
Burchard Müller – Niemiec na służbie szwedzkiej, w okresie „potopu”
kierował oblężeniem Jasnej Góry.
9.
Krzysztof Opaliński – wojewoda poznański, poddał Wielkopolskę Szwedom
pod Ujściem w 1655 r.
10.
Hieronim Radziejowski – podkanclerzy koronny, wygnany z kraju w wyniku
zatargu z królem, namawiał Karola Gustawa do usunięcia Jana Kazimierza z tronu
polskiego; po „potopie” ułaskawiony.
11.
Bogusław Radziwiłł – syn Janusza i Elżbiety Zofiii, chorąży, a następnie
koniuszy litewski, gubernator Prus Książęcych, uczestnik ugody kiejdańskiej, w końcowej
fazie „potopu” opuścił szeregi szwedzkie.
12.
Janusz Radziwiłł – syn Krzysztofa, podkomorzy litewski, hetman polny i starosta
żmudzki, wojewoda wileński, hetman wielki. Wybitny wódz i polityk,
kierował kampanią obronną w początkowej fazie wojny z Rosją, w 1655 r.
poddał Litwę Szwedom na mocy ugody kiejdańskiej.
13.
Jerzy Michał Wołodyjowski – jego prototypem był stolnik przemyski Jerzy.
14.
Jan Wejhard Wrzesowicz – powieściowy Wrzeszczowicz; Czech, ambitny i chciwy,
dzierżawca żup wielickich, pozbawiony ich z powodu wielkich nadużyć, w 1655 r.
zgłosił się na usługi Karola Gustawa; okrutnie tępił chłopów – powstańców
polskich, wreszcie wpadł w ich ręce i został zamordowany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz