33. Style językowe

STYLE JĘZYKOWE

Styl to takie ukształtowanie formy językowej wypowiedzi mówionej i pisanej, które odznacza się swoistymi, łatwo zauważalnymi właściwościami.

Styl potoczny (kolokwialny)

Jest to podstawowa odmiana języka mówionego.

- odmiana oficjalna charakteryzuje się poprawnością, starannością wymowy, dbałością o zasady gramatyczne,

- odmiana nieoficjalna charakteryzuje się obecnością skrótów myślowych, kolokwializmów i wulgaryzmów oraz ubóstwem językowym.

Styl naukowy

Cechy charakterystyczne stylu naukowego:

- słownictwo specjalistyczne,

- kondensacja treści,

- ścisłość opisów,

- uporządkowana składnia,

- zdania wielokrotnie złożone,

- podział na rozdziały, akapity,

- wyróżnione przypisy,

- cytaty, odsyłacze.

Odmianą stylu naukowego jest styl popularnonaukowy, którym pisane są np. podręczniki szkolne.

Styl urzędowy

Cechy charakterystyczne stylu urzędowego:

- wiąże się z działalnością administracyjno-prawną,

- są to teksty zarządzeń, uchwał, obwieszczeń,

- zostają podane dane personalne,

- obecność zwrotów typu: „zwracam się z prośbą”, „palenie tytoniu zabronione”,

- często używane formy bezosobowe i formy strony biernej, np. „uprasza się”, „będzie karane grzywną”.

Styl publicystyczny

Cechy charakterystyczne stylu publicystycznego:

- służy do przekazywania ważnych informacji społecznych i politycznych,

- występuje w odmianie pisanej i mówionej,

- informacja i interpretacja otaczającego świata,

- nagłówek, tytuł, podtytuł,

- język nastawiony na zwrócenie uwagi czytelników,

- przysłowia, wyrazy potoczne,

- aluzje literackie,

- gra słów.

Styl reklamy

Cechy charakterystyczne stylu reklamy:

- gra słów,

- wyrazy typu „super-”, „ekstra-”, „arcy-”,

- epitety i porównania,

- slogany,

- aluzje literackie i filmowe,

- częste łamanie zasad kultury i poprawności językowej.

Bibliografia:

1. Język polski. Vademecum maturalne, Operon, Gdynia 2009.