środa, 21 października 2020

193. Kordian jako typowy przedstawiciel swojego pokolenia

Kordian jako typowy przedstawiciel swojego pokolenia

 

 Biografia Kordiana:

Akt I

 

- Kordian ma 15 lat

- poeta, marzyciel

- wrażliwy, delikatny

- oderwany od rzeczywistości, rozgoryczony, zgorzkniały

- nie widzi sensu życia

- znudzony

- przeżywa rozterki duchowe

- jest nieszczęśliwie zakochany w starszej od siebie Laurze[1]

- próba samobójcza[2]

 

Akt II

 

- Kordian ma około 20 lat, nadal jest pesymistą, podróżuje po świecie, poszukuje sensu i celu życia

- w Londynie dowiaduje się, że świat jest zmaterializowany, prawo można oszukać, a stanowiska i zaszczyty kupić

- w Anglii, czytając Szekspira, dostrzega bezsens uniesień poetyckich i przepaść między poezją a rzeczywistością

- we Włoszech przeżywa rozczarowanie miłością, przestaje wierzyć w romantyczne, wyidealizowane uczucie, przekonuje się, że miłość też można kupić

- w Rzymie rozczarowuje się co do religii, Watykan nakazuje Polakom posłuszeństwo wobec cara[3]

- pod wpływem gorzkich doświadczeń rodzi się w nim bunt, który wyzwala myśl o walce o wolność jednostek i narodów

- monolog na szczycie Mont Blanc – przełom w jego dotychczasowej postawie

- odnalezienie celu i sensu życia w poświęceniu dla ojczyzny wzorem Winkelrieda i wyzwoleniu narodów Europy spod tyranii monarchów

- zrozumiał, że jego miejsce jest w Polsce

- formułuje hasło „Polska Winkelriedem narodów”[4]

- czuje się reprezentantem Polski poświęcającej się za inne narody, doznaje przypływu sił

 

„Kordian” Juliusza Słowackiego przedstawia los pokolenia, które podjęło i przegrało walkę o niepodległość. Biografia bohatera została skonstruowana wzorcowo. Kordian, podobnie jak bohaterowie Goethego, Byrona czy Mickiewicza przeżywa nieszczęśliwą miłość, podejmuje nieudaną próbę samobójczą, cierpi z powodu osamotnienia, niezrozumienia i poczucia wyobcowania. Wyrusza na tułaczkę po świecie, ale nigdzie nie znajduje dla siebie miejsca. Wraca wprawdzie do kraju, ale żyje życiem konspiratora i spiskowca. Od początku jest naznaczony piętnem tragizmu i śmierci. Jest przedwcześnie dojrzałym, nieuleczalnym pesymistą.



[1] Słowacki w czasach studenckich kochał się w starszej od siebie Ludwice Śniadeckiej, która go lekceważyła

[2] Echo śmierci samobójczej kolegi Słowackiego, Ludwika Spitznagla

[3] Papież Grzegorz VI wydał 09. 06. 1832 roku bullę potępiającą powstanie listopadowe

[4] Arnold von Winkelried – bohater szwajcarski z XIV wieku, który rzucił się na włócznie wrogów, aby utorować drogę Szwajcarom i w ten sposób, poświęcając swe życie, umożliwił rodakom zwycięstwo w bitwie z Austriakami pod wioską Sempach w Szwajcarii w 1386 roku


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz