Język reklamy

Język reklamy

 

Wyraz reklama wziął się z łacińskiego „clamo, clamare” (z łac.) oznaczającego „krzyczeć do kogoś”, „wskazywać na kogoś”. W dawnych czasach do zatrzymania nad reklamowanym straganem zachęcano krzykiem.

 

Reklama jest:

- narzędziem promocji,

- formą komunikowania się na temat produktu, marki albo usługi skierowaną do otoczenia,

- informacyjno-propagandowym przejawem prowadzącym do zwiększenia popularności oferty w oczach konsumenta,

- środkiem skuteczności biznesu.

 

Podstawowym składnikiem reklamy jest slogan reklamowy, czyli krótkie, sugestywne hasło streszczające obietnice firmy, które jest wykorzystywane przez nią jako znak identyfikujący daną markę.

 

Celami przesłania reklamowego są:

- przyciągnięcie uwagi,

- utrzymanie zainteresowania,

- wzbudzenie pragnienia,

- ugruntowywanie wiarygodności,

- pobudzanie do akcji.

 

Główne cele reklamy:

- spowodowanie, by firma lub produkt i marka stały się znanymi docelowej grupie odbiorców,

- spowodowanie, aby najszersze grono odbiorców było w stanie spontanicznie przywołać nazwę firmy, produktu lub marki,

- zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu produktów,

- wytworzenie i podtrzymanie przekonania i wizerunku na temat firmy, produktu lub marki,

- wywołanie odpowiedzi konsumenta i sprowokowanie go do działania.

 

Funkcje reklamy:

- informacyjna – informuje o firmie, produkcie i marce,

- perswazyjna – przekonuje konsumenta, że produkt danej firmy najlepiej zaspokaja jego potrzeby,

- utrwalająca – utrwala w konsumentach przekonanie o wyższości danego produktu, utrzymuje przy reklamowanej marce już wcześniejszych nabywców,

- rozśmieszająca – wywołanie pozytywnych emocji związanych z produktem.

 

Środki językowe w reklamie to:

- neologizmy,

- środki leksykalne (wyrazowe),

- metafory,

- porównania,

- parafrazy cytatów,

- gra słów,

- hiperbole (wyolbrzymienia),

- skojarzenia i aluzje,

- figury stylistyczne,

- powtórzenia,

- paralelizmy (zestawienia analogicznych cech w porównywanych produktach),

- tryb przypuszczający,

- pytania retoryczne,

- stopniowanie przymiotników.

 

Jedną z cech reklamy jest manipulacja odbiorcą. Manipulacja (z łac. manipulatio – podstęp, manewr) sposób wywierania wpływu mający na celu nakłonienie jednostki lub grupy osób do podjęcia podświadomie i z własnej woli określonego działania.

 

Manipulacja odbiorcą w reklamie:

- zwracanie się do odbiorców per „ty”,

- stosowanie „magicznych” słów,

- odnoszenie się do znanych tekstów,

- dostosowanie reklamy do odbiorcy (np. wieku, płci),

- ukazywanie radości,

- opinie, których nie da się sprawdzić,

- nawiązanie do cech konsumenta (np. „nie dla idiotów”),

- metafory,

- ukazywanie ekonomiczności produktu,

- nasycenie emocjami,

- zachęcanie do kupna wprost,

- ukazanie innego produktu w złym świetle,

- stosowanie licznych epitetów.

 

Perswazja (z łac. persuadere – nakłaniać, zachęcać) – przekonywanie i nakłanianie do czegoś za pomocą argumentów potwierdzających słuszność prezentowanych poglądów; opiera się na wezwaniu do podjęcia jakiegoś działania.

 

Popularne triki w reklamie:

- chwytliwy slogan,

- stosowanie pytań w formie wyliczeń,

- ukazanie działania produktu,

- wykorzystanie opinii specjalistów,

- opowiadanie o unikalnych cechach produktu,

- stosowanie niezrozumiałego słownictwa i nazewnictwa,

- stosowanie trybu rozkazującego.

 

Przykładowe zwroty używane w reklamie:

- „tylko”,

- „z rabatem”,

- „dwa razy tańsze”,

- „numer jeden wśród…”,

- „jedyny”,

- „w prezencie dodatkowo…”,

- „rekomendacje”,

- „dajemy więcej”.

 

Cechy języka reklamy:

- język reklamy jest prosty i ucieka się do skojarzeń,

- pojawia się żart,

- przeważają zdania pojedyncze,

- dominującymi funkcje perswazyjna i impresywna,

- szybkie i zwięzłe przekazywanie informacji,

- gra słów.