Cyprian Kamil Norwid o
współczesnej mu rzeczywistości w wierszu „Larwa”
Wiersz
powstał w roku 1861 lub 1862. Stanowi efekt zadumy nad ludzkością
ogarniętą niemożliwą do zatrzymania żądzą zysku. Jedynymi wartościami, którym
hołduje ludzkość, są agresja, nienawiść, pogarda i pieniądz.
Tematyka
utworu wynika z osobistych doświadczeń autora. Norwid, który podzielił los
polskich emigrantów w drodze z Ameryki, spędził około pół roku
w Londynie, czekając na pomoc, aby wrócić do Francji. Zniósł liczne
upokorzenia, nie mając stałego źródła dochodu.
Bohaterką
wiersza jest tajemnicza postać, „larwa”, która wygląda odrażająco i przypomina
kobietę lekkich obyczajów, która stoczyła się na dno moralne. Jednocześnie
osoba ta, trudna do rozpoznania we mgle, może być nieszczęśliwą nędzarką,
zjednoczoną w cierpieniu z Bogiem.
Obraz ludzkości w wierszu jest zlepkiem pozostałości pierwotnych szlachetnych cech z bezbożnością i upadkiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz