(Źródło: strona Polskiego Towarzystwa Biblioterapeutycznego)
14
listopada 1997 roku w Polsce rozpoczęło swoja działalność Polskie Towarzystwo
Biblioterapeutyczne. Od 2016 roku dzień 14 listopada jest oficjalnym świętem
biblioterapii. Co roku przebiega ono pod innym hasłem:
-
2016 r. „Czytanie pomaga”
-
2017 r. „Książka kluczem do zrozumienia siebie i innych”
-
2018 r. „Otwórz książkę, otwórz umysł”
-
2019 r. „Kto czyta – rozumie”.
Hasłem
Ogólnopolskiego Dnia Biblioterapii w roku 2020 jest „Czytanie łączy”.
Narodziny
biblioterapii miały miejsce w starożytności, gdy uważano, że literatura jest
lekiem dla duszy.
 |
| (Źródło: pixabay.com) |
W 1916
roku w bostońskim czasopiśmie „Atlantic Month” opisane zostały przypadki
leczniczego oddziaływania książek na chorych. Wtedy też po raz pierwszy użyte
zostało słowo „biblioterapia”, które w 1920 roku zostało oficjalnie uznane i
trafiło do oksfordzkich słowników języka angielskiego. W Polsce termin ten
pojawił się w latach trzydziestych XX wieku.
Pierwszym
badaczem, który opisał proces biblioterapeutyczny w sposób naukowy był rosyjski
bibliotekarz i bibliograf Nikołaj Rubakin.
Współcześnie
biblioterapia stosowana jest szeroko na całym świecie jako pomoc terapeutyczna
w medycynie, psychiatrii, treningach motywacyjnych lub z zakresu rozwiązywania
problemów, a także profilaktycznie. W procesie biblioterapeutycznym
wykorzystuje się książki i czasopisma, które regulują system nerwowy człowieka.
Istnieje również odrębna gałąź biblioterapii – bajkoterapia, która jest dobrze
rozwiniętą odmianą biblioterapii dla dzieci, bazującą na bajkach
terapeutycznych. Pomagają one dzieciom w przełamywaniu lęków lub trudnych
sytuacji, socjalizują je, relaksują, budują poczucie własnej wartości i
kompensują niezaspokojone potrzeby.
Wydawcy
coraz częściej opracowują i publikują książki biblioterapeutyczne.
 |
| (Źródło: pixabay.com) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz