Zapraszamy do czytania wierszy najmłodszej uczestniczki konkursu - Amelii Dedo ze Szkoły Podstawowej w Tarnowcu - wyróżnienie specjalne.
Gwiazda
Tak jak latarnia na ziemi rozświetla niebiosa.
Jest piękna i urokliwa niczym nimfa bosa.
Spogląda na świat z łoża niebieskiego sklepienia,
czasem mruga, niby od niechcenia.
Jest delikatna, lecz równie mocna,
nie straszna jej nawet ciemność nocna.
Świeci z siłą i z resztą gwiazd plotkuje,
swym wdziękiem i urodą księżyc oczarowuje.
Świeci wdzięcznie, niczym królowa,
błyska kreacja jej pozłocona.
Wokoło niej tysiące służek,
maleńkich gwiazdek podobnych do wróżek.
Jest księżniczką nieba lecz oprócz zabawy,
musi pozałatwiać pewne ważne sprawy.
Jest pięknością dobrze zorganizowaną,
pełną klasy i wdzięku jaśniejącą damą.
Co roku, zawsze o tej samej porze,
gdy magia świąt na niebie tworzy zorze,
przebić się musi między chmurami,
aby ludzie mogli zasiąść za stołami.
Tradycją jest jej pojawienie,
w wigilijny wieczór wysoko na niebie.
W swojej pięknej szacie wspaniale się prezentuje,
i małe dzieci przy tym raduje.
Lokomotywa
Pociąg wyobraźni mknie przez pagórki,
tworzy z pary białe chmurki.
Na jego czele lokomotywa,
dumna, radosna i szczęśliwa.
Z łatwością pokonuje wszelkie przeszkody,
trudności nie stanowią dla niej nawet kłody.
Spełniają się marzenia lokomotywy;
pociąg z radością pędzi przez góry i doliny.
W wagonach do siebie podoczepianych,
wiezie ludzi rozradowanych.
Każdy tam jest uśmiechnięty,
wygląda przez okna, jest przejęty.
Każdy człowiek ma wagon prywatny
niczym pomysł; jedyny i niepowtarzalny.
Każdy wagon jest w innym kolorze,
gdyż barwa powtórzyć nigdzie się nie może.
Tak wiezie lokomotywa zawsze wszystkich ludzi,
wsiada do niej nie ten, kto zapłaci, lecz ten, kto się natrudzi.
Ten, kto wymyśli coś niesamowitego,
zdumiewającego lub całkiem prostego.
Lokomotywa ma ogromne okna,
każdy pasażer z chęcią przez nie wygląda.
Za tymi szybami są bowiem krajobrazy,
piękne i oryginalne – przypominają obrazy.
Miło jest usiąść w takim wagonie,
niesamowite wrażenie – umysł nasz chłonie:
kolory i walory w każdej odsłonie,
muskając nimi nasze skronie.
Kreatywność odsłania wtedy swe uroki,
znikają niewiedzy i niechęci mroki.
Jesteśmy niczym zaczarowani,
pięknem wyobraźni oczarowani.
O dziwo, pociąg ten nie ma maszynisty.
Powód jest dziwny i oczywisty.
Każdy z nas bowiem trzyma w ręku ster,
gdyż każdy z nas ma inny życia cel.
Święty Mikołaj
…kim on jest dla Ciebie?
Darczyńcą, czy patronem, mieszkającym w niebie?
Czy ma wielkie sanie z reniferami,
w których leży wielki wór wypełniony prezentami?
Moim zdaniem Mikołaj to nie tylko ten,
co przynosi prezenty gdy zapadamy w sen.
Uważam, że jest on przede wszystkim dobrą osobą,
co spełnia dziecięce marzenia pod nocy osłoną.
Ma ogromne serce pełne miłości,
codziennie wielki uśmiech na twarzy mu gości.
Jest dobry dla wszystkich - zwierząt i ludzi,
dzięki niemu wdzięczność w sercach nam się budzi.
Prezentów nie daje z tradycji odwiecznej,
lecz z miłości do innych – przepięknej i wiecznej.
Troszczy się o każde dziecko i dorosłego,
nie pominie nigdy nikogo dobrego.
Jest rozsądny, dobry i inteligentny,
dzięki temu wyjątkowy i ponadprzeciętny.
Kim on jest? Jednym z wielu - Świętym?
Czy po prostu staruszkiem wiecznie uśmiechniętym?
Kim jest? Czy w Laponii zamieszkuje?
Czy wielkimi saniami w nocy podróżuje?
Dla jednych to bajka, dla drugich wymysły,
gdyż nie wierzą w Świętego Mikołaja sposoby i pomysły.
Czy to na pewno aż takie istotne,
aby to wszystko było wiarygodne?
Mimo, że go nie widać, warto w niego wierzyć,
aby w liście mu swe marzenie powierzyć.
Gdyby wszyscy tego staruszka kiedyś zobaczyli,
to na pewno od razu by w to uwierzyli.
Lecz Mikołaj zawsze sprzed oczu nam zmyka,
i to nie dla tego, że sen je nam zamyka.
Ten dobry człowiek nie chce być rozpoznany,
dlatego jest zawsze w cieniu baśni, bajek i historii schowany.
Ma on wielką nadzieję, że w niego uwierzymy,
nawet, jeśli nigdy go nie zobaczymy.
Mikołaj to postać niezwykła, inna i wyjątkowa,
wie o tym każdy, kto się o tym przekona.
Ma szczery uśmiech i pełne prezentów ręce,
a przede wszystkim... kochające serce.
