Tradycja walentynkowa sięga czasów
przedchrześcijańskich, jednak jej historia w Polsce jest dość krótka.
Prastara tradycja słowiańska miała swoje święto
w Noc Kupały, tj. z 21 na 22 czerwca. Nazywano ją także
Kupalnocką albo Sobótką.
 |
| Noc Kupały na obrazie Henryka Siemiradzkiego |
W starożytnym Rzymie w połowie lutego
świętowano luperkalia ku czci boga płodności Faunusa Lupercusa. 14 lutego,
w wigilię tego święta, organizowano loterię, w czasie której
kojarzono pary na czas zabawy. Czasem pozostawały one sobie wierne na zawsze.
 |
| "Faun" Johfry Bosscharta |
W 496 roku papież Gelazjusz I ustanowił 14 lutego
świętem męczennika Walentego. Był to biskup, który potajemnie udzielał ślubów
zakochanym w czasie zakazu zaręczyn i ślubów wprowadzonego przez
cesarza Klaudiusza II Gockiego z powodu niechęci mężczyzn do wstępowania
do wojska.
 |
| Święty Walenty (źródło: Wikipedia) |
Biskup Walenty został wtrącony do więzienia, a potem stracony
w dniu 14 lutego. Jego kult rozwinął się w średniowieczu. Był
czczony przede wszystkim jako patron chorych na epilepsję, bóle głowy, nerwice,
choroby psychiczne, a także pszczelarzy. W niektórych regionach
Polski odprawiano ku czci św. Walentego nabożeństwa wotywne. Przynoszono
do kościoła wota ulepione z wosku pszczelego, z którymi trzy razy
obchodzono ołtarz, zbierając z desek kurz, który wcierano sobie w chore
miejsca.
 |
| Rekonstrukcja twarzy św. Walentego (źródło: Wikipedia) |
Najbardziej rozpowszechnionym zwyczajem
walentynkowym jest obdarowywanie się wyznaniami miłosnymi na kartkach i upominkami
z walentynkowymi motywami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz